Στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου προσκαλέσαμε στην ειδικότητα των Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων της Γ΄ τάξης:
Την κα. Ανδρειανού Μαρία, συγγραφέα, η οποία μας παρουσίασε το θέμα: « Τρόποι Παρουσίασης του παιδικού βιβλίου». Με το πλούσιο υλικό της, και την όμορφη παρουσίαση των δικών της βιβλίων « Η άλφα βήτα» και το « Καλάθι της αλφαβήτα» για τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας ενθουσίασε τους μαθητές /τριες του τμήματος μας και μετέδωσε την αγάπη της για τα βιβλία.
Την κα. Φράγκου Κυριακή, συγγραφέα, η οποία μας παρουσίασε το παραμύθι της « Νερό! Νερόοοο» που αναφέρετε στην Τανζανία, εκεί που η ζωή στέκεται απελπισμένη κάτω από τον καυτό ήλιο για να στείλει παντού το μήνυμα της ανάγκης, ώστε να μην ξεχνάμε όσους διψούν και πεινούν. Επίσης ως « Φιλόπονη μητέρα των αστέγων» μας μίλησε για το σπουδαίο έργο της όπου η ίδια μαζί με άλλους εθελοντές ετοιμάζουν γεύματα για τους άστεγους της πόλης μας, και άλλους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη.
Οι καθηγήτριες της Ειδικότητας Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων Καργοπούλου Ολυμπία και Τσούγκα Παναγιώτα μαζί με τους μαθητές/τριες της Γ΄ τάξης δημιούργησαν και έψησαν κουλουράκια πορτοκαλιού και τα χάρισαν στην κα. Φράγκου για τους άστεγους φίλους της.
Την κα. Μπεκρή Μαγδαληνή, αγαπητή συνάδελφο του σχολείου μας, με ειδίκευση στην Δημιουργική Γραφή, η οποία μας παρουσίασε το θέμα: «Συγγραφείς και Ηθοποιοί» με βιωματικό τρόπο όπου όλοι οι μαθητές μας συμμετείχαν ενεργά και με ιδιαίτερη χαρά τόσο στο θεατρικό δρώμενο όσο και στη συγγραφή των ιστοριών.
Ακολουθούν μερικές ιστορίες που δημιουργήθηκαν από τις μαθήτριες/τες στα πλαίσια του παραπάνω σεμιναρίου:
«Γνώρισα κάποτε μια κοπέλα, σαν χθες το θυμάμαι κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια. Κοκκινοσκουφίτσα την έλεγαν. Τη γνώρισα τυχαία μια μέρα στο δάσος. Ήμασταν πολύ μικρές τότε, μόλις 6 χρονών. Πολύ όμορφο κοριτσάκι. Ξανθιά με γαλανά μάτια και μπούκλες. Θυμάμαι πως έτρεχε για να ξεφύγει από το λύκο που ζούσε εκεί. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Τρόμαξα όταν την είδα να τρέχει τόσο γρήγορα. Σκέφτηκα πως κινδυνεύει κι εγώ πρέπει να τη σώσω. Περίμενα τη στιγμή που θα τρέξει προς το μέρος μου για να πέσω πάνω στο λύκο και να τον σταματήσω. Όταν όμως πραγματοποίησα το σχέδιό μου άκουσα κάτι που με καθήλωσε. ‘Εεε, τι κάνεις εκεί;’, με ρώτησε νευριασμένος ο λύκος. ‘Μας χάλασες το παιχνίδι’».
Χατζημιχαήλ Μαρία
«Τα χρόνια περνούσαν. Εγώ μεγάλωνα… Ήμουν στην τελευταία τάξη του λυκείου. Έπρεπε να αποφασίσω τι θέλω να σπουδάσω. Στο μυαλό μου είχα διάφορα, αλλά αυτό που ήθελα περισσότερο ήταν βρεφονηπιοκόμος. Και το έκανα. Πέρασα σε μια σχολή και έκανα αυτό που πραγματικά αγαπούσα».
Ιορδάνογλου Ειρήνη
«Είμαι η Αφροδίτη. Ζω με το σύζυγό μου και τα 2 παιδιά μου σε ένα όμορφο χωριό. Είμαστε πολύ αγαπημένοι. Εργάζομαι στο νηπιαγωγείο του χωριού και μου αρέσει πολύ. Αύριο κλείνω τα 21. Είχα ξεκινήσει τη σχολή αισθητικής, αλλά την παράτησα λόγω εγκυμοσύνης».
Σκυλίτση Αναστασία
«Είμαι η Ισμήνη. Είμαι 30 χρονών. Ζω με τα 2 παιδιά μου και το σύζυγό μου στις Μαλβίδες. Μετά από ένα τραγικό συμβάν που μου συνέβη, αποφασίσαμε από κοινού να φύγουμε μακριά απ’ όλους και απ’ όλα. Κατάγομαι από την Ελλάδα. Όπως και ο σύζυγός μου. Υιοθετήσαμε τα 2 μας παιδιά, όταν ήταν πολύ μικρά, από την Αφρική, σώζοντάς τα από μια τρομακτική ζωή. Δυστυχώς δεν μπορώ να αποκτήσω δικά μου παιδιά. Έτσι πήραμε την απόφαση της υιοθεσίας».
Τέρνοβα Ντανιέλα
«Ήταν Κυριακή πρωί και η κοκκινομάλλα Σία ξύπνησε πολύ χαρούμενη, ευδιάθετη και γεμάτη ενέργεια. Το προηγούμενο βράδυ ανακοινώθηκε ότι η τελευταία ταινία που πρωταγωνιστούσε έχει γίνει γνωστή σε όλες τις πολιτείες της Αμερικής, δίνοντάς της ευκαιρίες για το μέλλον της. Η κοκκινομάλλα Σία, το βράδυ του Σαββάτου, γύρισε στο σπίτι της με τους φίλους και την οικογένειά της, για να γιορτάσουν το χαρούμενο γεγονός».
Κυριαζή Αναστασία
«Είμαι η Βασιλική. Είμαι 20 χρονών. Ζω μόνη μου με την κορούλα μου. Είχα μια σχέση από τα 16 μου. ΤΟ αγόρι μου με ακολούθησε στην Πάτρα για σπουδές. Όλα πήγαιναν πολύ όμορφα και οι γονείς, όπως πάντα, μας υποστήριζαν πάρα πολύ. Δεν πέρασε 1 χρόνος που μέναμε μαζί με το αγόρι μου και έμεινα έγκυος. Ο φίλος μου δεν το δέχτηκε. Με παράτησε κι εξαφανίστηκε […]. Τώρα, στα 20 μου, εργάζομαι παράλληλα με τη σχολή μου. Η Σοφία πηγαίνει στον παιδικό σταθμό. Όταν δεν μπορώ να την κρατήσω, την προσέχει η κολλητή μου. Έχει αρχίσει να καταλαβαίνει ότι δεν είναι σαν τους συμμαθητές της. Εκείνη δεν έχει μπαμπά».
Μαδυτινού Στέλλα
«Χάρυ: Μπορώ να σε ρωτήσω κάποια πράγματα για σένα και τη ζωή σου;
Σία: Ναι, αλλά κάθισε πρώτα, μην τα λέμε έτσι.
Χάρυ: Από πάντα ήθελες να ακολουθήσεις την ηθοποιία ή ήθελες να κάνεις κάτι άλλο;
Σία: Όχι, ήθελα να γίνω κομμώτρια, αλλά κάτι μου έδωσε το κίνητρο να ακολουθήσω την ηθοποιία».
Καϊμασίδου Πόπη
«Είμαι η Καταλέα, 19 χρονών. Δεν έχω οικογένεια, μεγάλωσα σε ίδρυμα. Όταν ενηλικιώθηκα, βρήκα μια δουλειά. Άρχισα να μαζεύω λεφτά και βρήκα ένα σπίτι για να μείνω. Φοβάμαι το θάνατο».
Λάμτσια Κενάιντα
«Με λένε Ειρήνη. Είμαι 28 χρονών. Έχω ένα μωρό 6 μηνών. Είναι κοριτσάκι. Μένω στη Θεσσαλονίκη και είμαι βρεφοκόμος, αλλά έχω επιλέξει με το σύζυγό μου, τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού μας, να μη δουλεύω για να προσέχω το μωρό. Μου αρέσουν τα ψώνια. Σα χόμπυ έχω τη μαγειρική, γιατί μου αρέσει να δοκιμάζω καινούριες γεύσεις. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το ροζ».
Σεμερτζόγλου Ειρήνη
Οι καθηγήτριες και οι μαθητές/τριες της ειδικότητας μας ευχαριστούμε θερμά την κα. Ανδρειανού Μαρία, την κα. Μπεκρή Μαγδαληνή και την κα. Φράγκου Κυριακή για την εποικοδομητική συνεργασία μας και την προσφορά τους στη γνώση και την αγάπη για το βιβλίο.
